Het enige originele bandlid is bassist Paulo Jr., maar grote man achter de muziek van de band is natuurlijk gitarist Andreas Kisser. Zanger Derrick Green is actief in de band sinds 1998 en brengt daarmee inmiddels een vertrouwd geluid. Sepultura opent met het nummer ‘Isolation’ en na het wat te lange en bombastische intro gaat de band los met een lekkere snelle thrasher. Een heerlijk en herkenbaar nummer waarbij de solo partijen in dit nummer het nummer naar een nog hoger niveau tillen. Ook ‘Means to an End’ is zo’n heerlijke track. Snel, agressief met sterke breaks, sterke vocalen en heerlijke wendingen.

‘Last Time’ verscheen al eerder als single via de bekende kanalen en deze track kent wat vreemde ingrediënten. Enerzijds thrasht het nummer als een wilde met Derrick als uitblinker met zijn agressieve vocalen. In het tussenstuk wordt gebruik gemaakt van een koortje en dit doet toch een beetje afbreuk aan het verder geweldige nummer, ik snap simpelweg de meerwaarde niet. Sepultura ramt gelukkig lekker verder met nummers als ‘Raging Void’ en ‘Guardians of Earth’ die technische tussenstukken herbergen of het instrumentale ‘The Pentagram’. Maar luister ook eens naar het overweldigende ‘Autem’ en laat je verrassen door het wat poppy sluitstuk ‘Fear, Pain, Chaos, Suffering’ met de gastvocalen van Emmily Barreto (Far from Alaska)