‘Until I Departed’ is de energieke harde rammer waarmee het album van start gaat. Wat opvalt is de goede balans tussen diverse stijlen, de overgangen zijn strak. Maar wat het meeste indruk maakt is de diversiteit in de vocalen van Tanner Guimond. ‘World On Fire’ opent met een machtige grunt. De agressieve toon wordt daardoor lekker benadrukt in de intro. Het refrein is beduidend harder dan in ‘Until I Departed’ maar brengt veel energie. De lage grunts komen in overmate maar passen goed binnen het geheel van vette riffs en strakke drums van Tim Lucier en Micheal Perrotta. Nightmare’ is al te vinden als videoclip. Geen gekke keuze want dit is echt een lekkere beuker. Wederom gebeurt er veel met de vocalen en dat is gewoon indrukwekkend voor een debuut. Diversiteit, goede energie, sterk drumwerk en toffe riffs dit nummer heeft ’t allemaal. Gespeeld met meer diversiteit in stijlen wordt er duidelijk in ‘Waste Away’, met als gevolg dat het net wat rommeliger aanvoelt. Toch is het net niet storend, en wordt met name het meer technische aspect van de band belicht.

Met heel fijn gitaarspel wordt je als luisteraar ‘Outsider’ ingezogen. Weer wordt er op een andere manier gespeeld met de vocalen, wat verassend is. Deze beheersing en de durf om een andere invalshoek te kiezen laat zien dat deze mannen veel potentie hebben. Met een rappe tempo versnelling, en een vlammende solo houden ze het tempo er lekker in. ‘Pleasure In Vengeance’ brengt meer die djent vibe naar voren. Bassist Adam Bakelman kan hier duidelijk