Het album begint met een dromerig akoestisch intro met een Malmsteen achtige solo er overheen. De eerste echte track vind ik misschien meteen wel één van de sterkste nummers van het album. In dit nummer zit alles wat deze band zo goed maakt. Het is een heel bombastisch nummer, bijna filmisch, met prachtige synths, melancholische sfeer, super strakke drums en prachtig gitaarwerk. Het sterke van deze band, en deze plaat, is dat de heren precies weten hou ze geweldige melo-doom nummers moeten maken. De opbouw is misschien wel vaak hetzelfde, het begint traag en ontpopt zich langzaam in een doom metal epos. Maar elk nummer proberen ze toch weer een andere inslag te vinden, en dat lukt ze heel erg goed. Ik moet daarbij mij pet ook afnemen voor de geweldige zanger, Olli Saakeli Suvanto. Deze man beschikt over een enorm arsenaal verschillen zangtechnieken en beheerst ze allemaal tot in de puntjes. Daarbij weet hij ook precies waar hij welke stem moet gebruiken zonder dat het geforceerd klinkt. Ik vind dit bij veel bands een manco, zeker als ze teveel vocalisten gebruiken, bij Kaunis Koulematon dus absoluut niet. Luister maar eens naar de nummers ‘Kylmä Maa’ en ‘Paha Ihminen’. Hij gebruikt zijn grunt (diep en duidelijk) op de death metal stukken en gaan als een bezetene black metal maniak los op de snellere stukken. Hij doet precies wat het nummer vraagt, en de nummers van Kaunis vragen heel veel van hem. Hij levert dit probleemloos. De cleane zang wordt geleverd door gitarist Mikko Heikkilä, zijn stem vult die van Olli prachtig