In bijna 70 minuten worden de fans van het genre meegenomen in epische nummers, met enorme afwisselingen, van keihard naar sferisch zacht, maar ook met geweldige muzikale prestaties. Ik vind het zangwerk sterk, Jonas, zijn vaste maatje Jonas Sundqvist en gastzangeres Jenny Storm hebben fraaie stemmen. Ook de gitaren zitten vaak in de voorgrond, met fijn solowerk van Calle Schönning en Nicklas Thelin. “Lindberg And The Others” kiezen voor veel bombast, maar soms gebeurt er wel heel erg veel. In het slotnummer ‘The Wind’, met een speelduur boven het kwartier, waaiert de band teveel kanten uit. Allerlei muziekstromen passeren de revue, het maakt het geheel wat intransparant.

 Als de band de bombast compact houdt, is de muziek opperbest: Er wordt strak gespeeld, vaak in bijzondere maatsoorten, zoals in ‘Faces Of Stone’, met zanger Jonas Sundqvist in een hoofdrol. Ook het instrumentale ‘Gruvan’ is genieten, dikke ritmes in de mooie motieven van dit nummer. De progrockers zitten dan al midden in de plaat, maar het warme, welkome geluid zit er vanaf de lange opener ‘End Of The Road‘ al in, klasbak-song! Jonas Lindberg And The Other Side neemt af en toe ook wat gas terug. In het popachtige ‘Someone Like Me’  en het sterk melodieuze ‘Galactic Velvet’ , met zang van Jenny Storm, zitten knappe wendingen. Die balans tussen stevig en subtiel zit ook in de voorlaatste track van de plaat: ’Running Out Of Time’, met hele mooie gitaren van Nicklas Thelin en Joel Lindberg.

Tja, progrock blijft als genre best scoren in diverse media en fora. Elk jaar duiken er weer wat topreleases op. De nieuwe van Jonas Lindberg is er ook zo eentje. Af en toe wat door de bombast prikken, levert een nog fijnere luistertip op! Hopelijk krijgen we deze band eens live te zien, zeker op basis van de ‘back catalogue’ van deze Zweden moet dat genieten zijn!