Giuseppe Taormina is een begenadigd gitarist en laat dit horen met verschillende solo’s en afwijkende riffs, waarbij ik het gevoel krijg dat het best veel is. Het nummer is verder overigens een sterke thrash song, daar valt niets op af te dingen. ‘Crown of Separation’ is wat dat aan gaat beter in balans. Een lekkere banger met verschillende tempowisselingen en een lekkere groove. ‘Welcome the Destroyer’ heeft een stevige Slayer vibe, ook hier laat Taormina zich al solerend gelden, maar het werkt en met name de tempowisselingen in de vocalen zijn sterk. ‘Children of the Atomic Sun’ is een sterke thrashers, maar er gebeurt veel, heel veel. Als luisteraar kom je oren te kort, en hier is “less is more” zeker van toepassing.

Bij ‘The Bleeding Hands of Faith’ is het zanger / bassist Ignazio Nicastro die de show steelt. Het nummer brengt een ietwat ander geluid en dit werkt opmerkelijk goed. Echt verrast word ik van het titelnummer ‘Reqviem for the Oppressor’. Een swingend, bijna dansbaar, ritme opent het nummer dat zich verder ontwikkeld als een echte banger in het midden tempo. Het afsluitende ‘Dance of the Gods’ is een instrumentaal nummer, dat we eigenlijk de laatste wals van Giuseppe Taormina kunnen noemen. Taormina laat geen misverstand bestaan over het feit dat hij heel wat in zijn mars heeft met deze knappe solo partijen.

Xenos A.D. brengt met ‘Reqviem for the Oppressor’ een gedegen thrash metal album met een duidelijke hang naar de jaren ’80, maar met een eigen twist. Fijne thrash songs met een gedegen ritmesectie en een excellerende gitarist die voor de balans wat meer beteugeld zou kunnen worden. Desalniettemin een luistertip. ‘Reqviem for the Oppressor’ verschijnt op 23 mei via My Kingdom Music en is verkrijgbaar op CD en op twee kleuren vinyl.