De muziek van DGM is wat gewijzigd op ‘Endless‘. Er is gekozen voor een breed spectrum aan melodieën met een bijpassend instrumentarium. Kansas, Yes, 70’s en 80’s Deep Purple, Emerson Lake and Palmer maar ook PFM, de Milanese classic progrockband, vormden een duidelijke inspiratie. Ik vind de mix van gitarist Simone Mularoni ijzersterk, alle instrumenten zijn perfect te horen en er is veel aandacht besteed aan de solopartijen.

‘Promises’ start akoestisch, maar vormt zich in allerlei instrumentale thema’s, toetsen- en fluitsolo’s tot een prachtige opener. Let op de weergaloze gitaarsolo! ‘The Great Unknown‘ volgt met gaaf zangwerk en pakkende refreinen. ‘The Wake‘ is dreigend, vertellend, balancerend tussen Deep Purple op stoom en jazzrockende sequensen met wederom een Hammond B3 en een sologitaar on fire! ‘Solitude‘ is een akoestisch gerichte meedeiner met dubbele zanglijnen in de stijl van Yes. De solo van Mularoni is opnieuw spetterend, wat een speler!

Yeah! De fraaie, wilde Rainbow vibe van ‘Fom Ashes‘ maakt ruimte voor ‘Final Call’, dat zich overwegend vlot in diverse tempo’s afspeelt. Mooie, dikke zanglijnen! Het einde van de plaat is overwegend rustig, bijna musicalachtig! ‘Blank Pages’ start met een pianomelodie en beweegt zich in zesden met een gereven zangmelodie. ‘Of Endless Echoes‘ is langgerekt en prachtig! De balans tussen rustieke en pittige passages, akoestisch en elektrisch is perfect. De gitaarsolo is uniek en het einde is orkestraal.

Wow! Elke luisterbeurt levert weer nieuwe verrassingen op. DGM levert opnieuw een mooie schijf af. ‘Life’, de voorganger, was wat heaviër, deze plaat is wat meer vertellend, episch gericht. De band en zanger zijn enorm sterk en voor gitaarfanaten is Simone Mularoni het ontdekken waard. Klasbakkenbandje! Beslist luistervoer, zeker voor de progressieve rockers en metalheads!