Voorganger ‘Summerland’ was al vrij succesvol, maar deze plaat zou wel eens de doorbraak naar een groter publiek kunnen betekenen. Er waren de afgelopen tijd al optredens op Roadburn, Graveland, Hellfest en ook Pinkpop, dus de varieteit in live optredens was er al. In 9 nummers krijgen we een mix van gothic metal, hardrock en duistere postpunk met een sausje pop voorgeschoteld. De sound van Dool was misschien nog wat ongepolijst eerder, maar op ‘The Shape Of Fulidity’ komen alle elementen nog beter bij elkaar. 

‘Venus in Flames’ is geen toegankelijke opener maar alle elementen inclusief de getergde zang van Raven komen hier wel goed bij elkaar. Het gitaarwerk krijgt mooi meerdere lagen, mede gecomponeerd door Omar (o.a. Iskandr). Halverwege de track krijgen we wat meer meanderende, psychedelische gitaarlijnen, wanneer we toch weer een lekker rockend einde krijgen. Ook ‘Self-Dissect’ heeft ook zo`n goede opzet waarbij het rustige en ruige elkaar afwisselen in een dans waarbij Raven het binnenste van haar innerlijke strijd neer weet te zetten. De gitaren komen hier wat meer grungy over, wat we later ook nog in ‘Evil in You’ terug horen.  

Het titelnummer uit zichzelf als een ouderwets postpunky nummer, wat in de jaren 80 niet misstaan had. Thematisch en muzikaal is deze afwisseling en toch verworvenheid aanwezig.