Het opvallend spacende trio, zonder drummer, maar met beats en bassist als ritme sectie is eigenlijk uniek. Er zijn bands die gespiekt hebben bij hen, zoasl Midnight Odyssey, of Blut aus Nord, maar het origineel is niet voor niets het origineel. We krijgen op ‘-II’ precies 1 nummer voorgeschoteld, wat dan ook meteen 47 minuten duurt. Dit nummer heet dan ook toepasselijk ‘Dark -2.-2’. De nummering loopt keurig door met de albumtitels en titels van de eerdere werkstukken. Nummers kun je het ook bijna niet noemen, aangezien het eerder stukken muziek zijn die aan elkaar vastgelijmd zitten. Uiteraard een kniesoor die daar op let, ware het niet dat het nu wel erg lang duurt voor de trein een beetje op gang komt, namelijk een minuut of 15. Dan barsten de gabberachtige beats even los.

Helaas is dit een van de weinige stukken waarbij er tempo gemaakt wordt. Daarmee verliest deze plaat toch wel van de charme van het eerdere werk. Want hoewel het allemaal best prima weg luistert wordt het wel een lange zit, met al dat mid-tempo. Ik blijf dus met een gemengd gevoel achter, aangezien het zeker niet slecht is, maar met deze speelduur wel naar saai neigt, helaas.