De titel van het album is er niet zomaar een, nee hier zit een heel bijzonder verhaal aan vast. Drummer Eric Bigelow wachtte reeds 4 jaar op een niertransplantatie en die nier kwam ter beschikking gedurende het schrijfproces van dit album. De donor bleek een overleden jonge vrouw te zijn met een leeftijd tussen 18 en 23 jaar, ziedaar de albumtitel 1823 als eerbetoon aan deze vrouw en de artsen van het Vanderbilt Hospitaal in Nashville.

Dit nobele eerbetoon mag er best wezen. Zware doom die veelvuldig refereert aan het oude werk van Black Sabbath en door de kristalheldere vocalen van Crystal Bigelow (inderdaad, de vrouw van Eric) ook doet denken aan de eerste twee album van The Gathering met Anneke van Giersbergen achter de microfoon. In sommige nummers als ‘Powder’ krijgen de heerlijke vocalen van Crystal tegengas door de brute vocalen van Eric waardoor de nummers meer richting doom/death gaan maar dat is lekker voor de afwisseling. De nummers die er voor mij echt uitspringen zijn ‘Where I’ve Been’, ‘Eyes Like Knives’ en ‘Your Burden’. Nummers die een perfecte match van melancholie, kracht en epiek bieden.

EMBR heeft met ‘1823’ een lekker debuut in het heavy wereldje gemaakt dat een aangename kennismaking biedt door de combinatie van loodzware doom/epiek/melacholie te veraangenamen met de zweverige heldere vocalen van Crystal. Zonder twijfel een geslaagd album en een respectvol eerbetoon.