We hebben hier te maken met het duo Phantomslaughter en Wroth Septentrion, eerstgenoemde speelt alle instrumenten en vocalen, waarbij het tweede heerschap gitaar speelt en pas sinds vorig jaar bij de band zit. We kunnen dan ook wel spreken over een veredeld eenmansproject met ondersteuning. Phantomslaughter begon Worm als pure black metal band, maar al snel werden hier invloeden uit de death en doom aan toegevoegd en nu hebben we een cocktail waar die 3 genres ongeveer evenredig verdeeld zijn.

Let op: voor je huis tuin en keuken stofzuiger black moet je hier niet aankloppen, want de mannen proberen wel te musiceren en vervallen zeker niet in een ruizige achter het kippenhok sound. Op deze EP komen we 4 nummers tegen, het titelnummer ‘Bluenothing’ om mee te beginnen. Dit is een epos van 11 minuten, dat begint met een keurig sfeervol intro en overgaat in een smakelijke gitaarsolo. Hiervan zullen er meer volgen op deze plaat, dus als virtuositeit niet je ding is, kun je hier ook afhaken. Dit nummer blijft zich voort slepen en bevindt zich bovenal in de doom/death hoek. Dan vind ik persoonlijk 11 minuten wel wat aan de lange kant.

Hierna volgen nog 2 nummers met 1 instrumentale overgang. ‘Centuries of Ooze’ zit ook vooral in de doom hoek, waarin we in ‘Shadowside Kingdom’ eindelijk eens een versnelling horen. Daar had ik er meer van willen horen, want dat smaakt naar meer. Want dat klinkt met