uitgedacht. De inspiratie schijnt Morean te hebben opgedaan tijdens zijn reis naar Chili, en dat klinkt best logisch. Na een onheilspellend muzikaal intro, genaamd ‘Nascence’ (geboorte), ramt de band er keihard in met de ‘Coalescence’. Ik heb het gevoel dat deze plaat een stuk harder is dan zijn voorganger en dat blijkt later ook zo. Het algemene tempo ligt een stuk hoger. De sound is zowaar dicht bij het vorige album gebleven (daar gaat mijn intro verhaal) en ook het experimenteren wordt wederom niet geschuwd. Luister naar het ambient middenstuk van ‘Spider in the Web’ met de machtige gitaarsolo erna. Of het einde van het keiharde titelnummer, Specteres from the Old World, dat eigenlijk weer naadloos aansluit bij het voorheen genoemde ambient stuk. Zeer sterk gecomponeerd en gemusiceerd. ‘Pali Aike’ is een nummer dat zich wat meer in het midtempo segment positioneert en heeft wederom een ijzersterke gitaarsolo, en het nummer ‘Pazuzu’ opent weer met een knaller van de thrash riff. Er zit heel veel variatie in de songs. Dat houdt de plaat boeiend en afwisselend. Het is daardoor niet altijd een geheel, maar dat kan ook nog groeien. Er valt in elk geval heel veel te beleven en saai wordt het nergens. ‘Pulling at Threads’ voelt aan als een heerlijke Emperor worship, met de typische chaotische riffing.

Er staan geen zwakke broeders op de deze plaat, en met ‘Nox Irea’ wordt de plaat gedurfd, maar zeker in stijl van Dark Fortress, afgesloten. Dit is gewoon een hele dikke professionele black metal plaat. Ga dit zeker luisteren.