Palace - One 4 The Road | CD
Manfred Werger | 2 juli 2022
De naam van multi-instrumentalist en songschrijver Michael Palace duikt voor het eerst rond 2010 op. De geboren Let, overigens woonachtig in Zweden, is één van de vaste sessiespelers en songsmeden van de artiesten van het Frontiers Music Srl. label. Maar Michael maakt ook soloplaten. ‘One 4 The Road’ is zijn vierde plaat. We gaan de weg op met deze plaat en we gaan op zoek naar de wegen die tot deze muziek leiden.
Na zijn sessiewerk/schrijfwerk voor onder meer Harry Hess (Harem Scarem), Cry of Dawn, Erika, Angelica Rylin , zangeres van The Murder of my Sweet , Jim Jidhed van Alien bracht Michael Palace in 2016 zijn eerste soloschijf uit. ‘Master of the Universe’ was een ware prachtplaat, die overal goed werd ontvangen. Zijn tweede album ‘Binary Music’ was wat minder, maar ‘Rock ’n Roll Radio’ was een ware voltreffer, de plaat verscheen in december 2020. Palace schrijft compacte songs, met een dikke knipoog naar de soloplaten van Bryan Adams, Tom Kimmel, John Waite, Danny Wilde en hun soortgenoten. Lekker in het gehoor liggende muziek, meezingbaar gehalte, structuren uit de popmuziek, thema’s uit de middenperiode van de jaren ’80, prachtige gitaarsolo’s (Palace is een zeer veelzijdige speler) en behoorlijk wat up tempo-nummers.
Vier platen in zes jaar, naast het vele sessie-werk? Jazeker, hét grote voordeel is dat Michael snel werkt: Hij speelt alles zelf in, heeft bij het componeren en het arrangeren geen ondersteuning nodig en het produceren heeft hij geleerd van Daniël Flores. Ook de productie is van ‘One 4 the Road’ is open, toegankelijk, niet complex en helder, met veel ruimte voor de zang en de gitaren.
Met de eerste twee singles ‘Fifteen Minutes’ en ‘Westbound’ gaat de vliegende Testarossa van zijn albumcover lekker van start. Lekker popsongs in een stevig jasje. ’Too old for This ‘is net als ‘Time Crisis ‘, ‘World Gone Mad’ (lijkt erg op het Zweedse Valerius) en ‘Living the Life‘ gebouwd rond een pittig riffje, dat wel wat inwisselbaar is binnen de nummers, jammer. ‘Money Can Kill’ en ‘Facing the Music’ zijn de prijsnummers van de plaat, de eerste track kent prachtig solowerk en de tweede track is qua opbouw gevarieerder, kent meer thema’s en meer diepte. ‘The Driver’ is een leuke ballad in de stijl van Tom Kimmel, Stephen Crane en Toys of Joy. ‘Cancel the Flight‘ en ‘Loneliest Night’ kennen een popachtige start, wat lijkend op A-ha, mooie afsluiters!
‘One 4 the Road‘ is een lekkere, typische jaren’80 plaat van een solorocker van weleer in een fris, modern jasje. Opgewekte nummers, die het randje van commerciële harde pop raken. Toch moet Michael Palace oppassen. Veel riffs, veel thema’s zijn gelijkend en inwisselbaar met elkaar én met de vorige plaat van hem. Toen was de vibe van zijn nummers nog nieuw, nu dreigt herhaling van zetten hem parten te spelen. Michael bedenkt, speelt, zingt en produceert alles alleen, maar compositorische en speltechnische bijstand, van andere muzikanten, zoals bij zijn debuutplaat, zouden een nog gaver album opleveren!
Tracklist
01 Fifteen Minutes 3:44
02 Westbound 4:13
03 Too Old For This 4:11
04 Money Can Kill 3:06
05 The Driver 4:01
06 Time Crisis 3:52
07 Facing The Music 4:22
08 World Gone Mad 4:05
09 Living The Life 3:54
10 Cancel The Flight 3:52
11 Loneliest Night 4:22
Rating: 79/100
Uitgever: Frontiers Music Srl.
Website: Palace
Line up
Michael Palace – All instruments