Wiegedood - There’s Always Blood At The End Of The Road | CD
Erik van Dijk | 23 december 2021
Het Gentse Wiegedood is ontstaan in 2014 en bracht in de jaren daarna het drieluik ‘De doden hebben het goed’ waarmee de band zich voorzichtig ontworstelde uit de moerassen van de underground scene. De band speelde in 2018 op het vermaarde Roadburn festival en deze live registratie verscheen in 2019. Een ander teken aan de wand was het tekenen bij Century Media Records, waar ook het nieuwe album, ‘There’s Always Blood At The End Of The Road’ zal verschijnen.
Wiegedood maakt onderdeel uit van het Church of Ra collectief, een collectief met gelijkgestemden bands als Amenra en Oathbreaker en is daarmee diep verworteld in de Oost Vlaamse metal scene. Het drietal dat de band startte in 2014 is nog onveranderd, als ook het muzikale concept waarvan de basis black metal is, maar ook invloeden van sludge te horen zijn. Het concept van 4 nummers op een plaat, zoals we gewend waren bij ‘De doden hebben het goed’ trilogie, is losgelaten. Op het nieuwe album prijken 9 nummers die tezamen ruim 44 minuten in beslag nemen.
Het album opent met ‘FN SCAR 16’ en komt hiermee meteen tot leven. Een nummer dat, zelfs voor Wiegedood begrippen, in een ongekend tempo voorbij snelt. De korte en repeterende gitaariff, de beukende blastbeats en de krijsende zang van Levy Seynaeve laten zich het best omschrijven als een orkestraal chaotisch orgasme. Ook ‘And In Old Salamano’s Room, The Dog Whimpered Softly’ is een beest van een nummer op extreme snelheid, de wending naar het doom-achtige stuk laat de luisteraar even op adem komen.
‘Until It Is Not’ Is een heerlijk nummer op de black metal leest met repeterende gitaariffs die je weten te pakken. Nummers als ‘Nuages’ of het mega snelle ‘Theft And Begging’ sluiten hier naadloos op aan. Wat een bruut machtsvertoon van drummer Wim Coppers en wat een
geweldige riffs van Levy en Gilles Demolder. Het ruim acht minuten durende ‘Now Will Always Be’ brengt iets van nuance. Het meer experimentele nummer opent voorzichtig en langzaam wordt de sfeer opgebouwd. Je voelt een wending aankomen, maar deze blijft, op uitzondering van vocale uitspattingen, uit.
Het blijft bewonderingswaardig hoe het drietal van Wiegedood een spannende en uitdagende sfeer weet neer te zetten. De overtuigende en meeslepende gitaarriffs en het geweldige drumwerk zorgen voor een uitzonderlijk orkestraal chaotisch orgasme. ‘There’s Always Blood At The End Of The Road’ verschijnt op 14 januari en doet meteen mee voor de jaarlijstjes van 2022. Een absolute aanrader.
Tracklist
01. FN SCAR 16 4:07
02. And In Old Salamano’s Room, The Dog Whimpered Softly 4:33
03. Noblesse Oblige Richesse Oblige 5:06
04. Until It Is Not 5:40
05. Now Will Always Be 8:17
06. Wade 1:58
07. Nuages 5:50
08. Theft And Begging 4:05
09. Carousel 4:52
Rating: 87/100
Uitgever: Century Media Records
Website: Wiegedood
Line up
Levy Seynaeve – Guitars & Vocals
Gilles Demolder – Guitars
Wim Coppers – Drums