Doodswens bestaat uit de dames Inge van der Zon en Fraukje van Burg die samen studeerden aan de Metal Factory, en dat vormde de basis voor de band. In de korte periode dat het weer even kon dit jaar deed de band een aantal shows met Verwoed en zo wist de band mij enigszins te overtuigen tijdens een show in de Leidse Gebr. de Nobel. In september dit jaar lanceerde Doodswens de eerste single ‘In mijn bloed’ en dit is tevens de opener van het album, een knap nummer, op Scandinavische leest, met blastende drums van Inge van der Zon en ijzige vocalen van Fraukje van Burg.

Met ‘Onplaatsbaren’ raakt de band mij meteen kwijt. Een vloekende en tierende man met smetvrees spreekt in het Nederlands zijn doodswens uit. De doodswens is dan ook het enige aanknopingspunt, het gesproken woord haalt de goede vibe weg na de sterke opener. Met ‘Zwarte Staar’ laat Doodswens zich van een geheel andere kant zien. Het nummer is slepend traag, met eenvoudig klinkend gitaarwerk, dit tezamen met de weerzinwekkende vocalen brengt het een iets van psychedelisch effect en neemt het nummer de wansmaak weg van het “onplaatsbare” gesproken woord.

Met ‘Eindzicht’ wordt voortgeborduurd op de voorganger en ook hier weer een licht psychedelisch effect. Een loodzware gitaarriff en weer die ijzige vocalen slepen je mee in de