Metal Experience

Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors
Search in posts
Search in pages

Interview Roman Hödl

Erik van Dijk | 5 november 2018

Onlangs deden wij een interview met Roman Hödl, de man achter booking bureau District 19 en de festivals Eindhoven Metal Meeting, Vienna Metal Meeting en Stockholm Slaughter. De Eindhoven Metal Meeting viert dit jaar het tienjarig jubileum. Reden genoeg om eens uit te zoeken wie Roman Hödl is, wat hem drijft, wat de ambitie is en wat de is waarheid achter de jongensdroom.

Het prille begin, District 19 en de Eindhoven Metal Meeting

Net als iedere zichzelf respecterende metalhead speelde ook Roman in bands als Simply Death en Pulverizer. Op de vraag of hij die tijd mist is het antwoord duidelijk: “Nee. Die underground tijden zijn er weliswaar nog steeds, alleen anno nu zijn de bands technisch en ook qua apparatuur vele malen beter. Qua songwriting is het echter regelmatig mis. Er wordt te veel van anderen gejat en jezelf muzikaal eens lekker laten gaan gebeurt veel te weinig. Te veel kwantiteit dus, en ja, dat is een klacht”. Over de eigen bands kan en wil Roman niet oordelen en vindt hij zichzelf de zwakste schakel. Roman vond het live spelen wel bruut, maar is qua geluidsdragers enkel content over de productie van de ‘Slave Grinder’ E.P. van Pulverizer. Verder geeft hij aan de zaken liever op de achtergrond te regelen: “Ik hoef niet meer zo nodig in de schijnwerpers te staan”.

De eerste stappen in het wereldje van bookers werden gezet bij boeking bureau TMR Europe. Terugkijkend op deze tijd zegt Roman: “TMR Europe was het hobby booking bureau van Joep van Leeuwen (destijds ook de drummer van Izegrim) en mij. We boekten her en der wat regionale shows, hadden het Metal Front Zutphen en later ben ik, na een eerste en zowaar succesvolle Europese toer met Pungent Stench en Gorerotted, alleen doorgegaan onder de naam TMR Music Promotions”. De motivatie om de Arnhem Metal Meeting te organiseren was even simpel als helder aldus Roman: “Omdat er destijds eigenlijk niemand de bands boekte die ik zelf graag live zou willen zien. Een kapitale fout uiteraard, want als je ergens geen tijd voor hebt als organisator is het wel bandjes kijken tijdens je eigen event. Tenzij je alles zou uitbesteden aan derden, maar daarvoor is vaak geen budget. Daarnaast ben ik er een te grote controlefreak voor”.

In 2009 was daar de verhuizing van Arnhem naar Eindhoven en inmiddels is de 10de Eindhoven Metal Meeting een feit. De reden voor deze verhuizing is een zakelijke: “Bij de laatste editie in 2007 waren er meer dan 2000 betalende bezoekers, met vermoedelijk een mega baromzet en toch bleef er 

amper wat over doordat de toenmalige directie te hoge productiekosten doorberekende”. Roman benadrukt dat hij niet voor het geld in muziek business zit, maar dat het torenhoge financiële risico waar mogelijk natuurlijk wel geminimaliseerd moet worden. Over het evenement en evenementen in het bijzonder is Roman duidelijk: “Je moet als organisatie wel groot kunnen en willen denken, anders blijf je klein. De zesjescultuur in Nederland is een regelrechte ramp. Een overblijfsel van het calvinisme. Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg. Vooral niks riskeren”. De Effenaar wilde gelukkig wel haar nek uitsteken en ging mee met Roman’s visie, waarbij hij aantekent dat zij inmiddels een meer dan uitstekend team zijn. Roman is ook duidelijk op de vraag waarom de Effenaar en niet het Klokgebouw in verband met de beperkte capaciteit van de Effenaar. Het antwoord: “Ik heb er inderdaad wel eens over nagedacht, 5 seconden om precies te zijn, want ik ben nogal traag. En nee, ook al zou er wellicht meer verdient worden, een festival locatie die makkelijk bereikbaar is en een goede akoestiek heeft is belangrijker dan menigeen denkt”. Een antwoord dat getuigt van zowel zakelijk inzicht als van de liefhebberij voor muziek en een goede sound.

District 19 is al jaren een van de toonaangevende boeking kantoren voor extreme metal. Op de vraag wat zijn ambitie is klinkt het volgende antwoord: “Mijn ambitie was altijd om een band tot een internationale doorbraak te helpen. Inmiddels ben ik helaas wijzer. Want zodra een band de status van 500 tickets per show bereikt heeft, komen de internationale aasgieren om de hoek en gaan ze de band elke week vertellen hoe goed zij zijn en vooral ook hoe slecht jij bent als booker. Voeg daar festivals aan toe waar de band enkel en uitsluitend via de “grote jongens” kunnen komen, en het is nog maar een kwestie van tijd voordat ze de overstap maken”. Roman geeft aan dat een goed contract hier uiteraard helpt om er eventueel een uitkoopsom aan over te houden waarbij een woord van dank uitgaat naar Bindu De Knock. “Maar maar zelfs met een goed contract mag je het wellicht opnemen tegen een heel leger aan advocaten, en daar moet je maar net zin aan hebben”, aldus Roman. Verder geeft hij aan gedesillusioneerd te zijn maar niet verslagen: “Uiteraard niet verlagen. Ik zit vol inspiratie en de metalen wereld is nog lang niet van me af”. De groei van District 19 is daar maar brengt ook risico’s, op de vraag waar het gevaar schuilt antwoordt Roman: “Het grootste gevaar is dat bedrijven of personen soms hun afspraken niet nakomen. Wat je dan, al dan niet tijdelijk, in financiële problemen kan brengen”. Op de vraag wat zijn jouw valkuilen, luidt het volgende antwoord: “Ik ben soms te aardig en dus te goed van vertrouwen. Keer op keer wordt daar misbruik van gemaakt en het is echt een voornemen om zakelijker te gaan denken. Vaker nee zeggen dus of simpelweg te her-onderhandelen”.

De festivals Vienna Metal Meeting & Stockholm Slaughter.

Met een derde editie van de Vienna Metal Meeting waarbij voor het eerst het geweldige buiten podium gebruikt zal worden rijst de vraag op hoeveel bezoekers het festival mikt, Roman: “Voor Vienna Metal Meeting, 11 mei a.s. heb ik inderdaad Opeth als headliner kunnen binnenhalen, en met bands als Solstafir, Unleashed, Necrophobic en Rotting Christ ook bands die muzikaal iets breder opgesteld zijn. Daarnaast zijn er ook altijd veel goede underground bands die weer net even een ander publiek trekken. De line-up zelf en de super locatie, in een oud slachthuis in Wenen, doen de rest. Het 2 podia concept, daar is men in Wenen nog steeds niet aan gewend, maar met 1 grote binnen zaal en het buitenpodium zal het zeker weten een succes gaan worden”. Voor Stockholm Slaughter ligt het wat lastiger, mede door de Zweedse autoriteiten en locatie(s). Op de vraag of dat hij potentie voor het festival ziet en wat het plan van aanpak is, antwoordt Roman: “Heel eerlijk, Ik weet nu waarom er nooit een groter indoor festival in Stockholm was. Alles en iedereen probeert je tegen te werken en vooral ook te betuttelen. Daar heb ik een tering hekel aan. Wel hebben we net MGLA aangekondigd en gelukkig weer een vette line-up, maar ik ben er eigenlijk ook al wel klaar mee”.

Jongensdroom?

 

Je reist de hele wereld over en voor veel mensen lijkt het er op dat je een jongensdroom leeft, hoe ziet het leven van Roman Alexander Hödl er uit en is het altijd wel rozengeur en maneschijn? Roman: “Uiteraard niet, veel mensen zien dat wat er op Facebook staat en daar zou ik eigenlijk ook moeten tonen dat ik gemiddeld 60 uur per week werk”. Daarnaast is Roman niet gecharmeerd van het boekhouden en heeft hij regelmatig te maken met psycho’s en dit uiteraard zonder het psychiater salaris te mogen ontvangen. Daarnaast is er geen vast inkomen of dertiende maand, werk hij 7 dagen per week en zou het zeker weten lucratiever zijn om, met alle respect, taxichauffeur te worden. Roman: “Die onzekerheid vind ik ook wel prima zo. De muzikanten waar ik mee werk zitten immers in het zelfde schuitje. Verder dien je gewoon de maandelijkse kosten laag te houden. Roman Alexander heeft zijn huis in Nederland verkocht en huurt nu, heeft geen auto, geen kinderen die de hele dag schreeuwen en geen schulden”. “Dan blijft er uiteraard ook geld over voor reizen, en als je her en der mensen kent hoeft dat helemaal niet duur te zijn”, aldus Roman. Daarnaast geeft hij aan dat hij tegenwoordig overal vandaan kan werken. Doordat technische revolutie is doorgegaan: “Toen ik in 1991 begon met boeken was er nog niet eens Internet”. Op de vraag of dat Roman nog wensen heeft en wat er op zijn bucketlist staat krijg ik 1 antwoord: “Beroepsgokker worden”.