Patrick Harreman is met Usurper begonnen in 1987, bracht een geweldig album met ‘Divine Spiritual and Intellectual Development’ in 1990, maar daarna werd het stil. Wat is er na de release gebeurd? Allereerst geeft Patrick aan dat zij zelf toentertijd helemaal niet zo happy waren met de plaat. Ons toenmalige drummer zakte in de studio compleet door het ijs en bovendien hadden zij een producer die normaal Andre Hazes mixte. Patrick: “we klonken in de oefenruimte heel anders dan op de plaat. We hebben de drummer toen snel vervangen met Jos de Jong. Echt een drumbeest. Gevolg was wel dat we live stonden als een huis. Maar als je dan de plaat kocht leek het een andere band”. Daarnaast kende de band problemen in de lin-up. De drummer en bassist het niet met elkaar vinden, dus terwijl Usurper steeds betere shows kreeg, betere festivals, een tour met Paradise Lost en Autopsy, ging de sfeer in de band snel naar beneden. Patrick: “dat raakte mij in ’t diepste van m’n ziel. Zo erg dat ik week na die Paradise Lost/Autopsy gigs de stekker eruit trok. Ik had er geen plezier meer in. Mijn droom was altijd met een groep vrienden in een busje de wereld over te gaan om muziek te maken. Toen dat eenmaal zover was was ik alleen maar bezig om mensen uit elkaar te houden”.

Er zijn veel wisselingen geweest in de line up, en de vraag die opkomt is dan of het lastig samenwerken is met Harreman. Patrick geeft aan dat de meningen daarover verdeeld zijn, en dat hij een gedreven mannetje is en dat een karaktertrek is waar hij niet van afkomt. “Vroeger begreep ik dat nooit zo. Want ik probeer het altijd om mensen ’t naar de zin te maken. Pas later besefte ik dat je soms anders overkomt dan je denkt, en toen moest ik toch erkennen dat ik voor veel mensen een wervelwind ben. Een tikkeltje ADHD is mij niet vreemd”. Verder geeft Patrick aan dat het niet alleen aan hem ligt en in een band te maken hebt met mensen met ego’s in allerlei vormen en maten. Patrick: “Je hebt drummers die balen dat de zanger meer aandacht krijgt. Je kunt je dan afvragen “waarom ben je dan drummer geworden???”, je hebt mensen die na 3 maanden even gaan vertellen hoe de band moet gaan klinken en ik heb zelfs mensen meegemaakt die me na een week gingen vertellen hoe ik nummers moest gaan schrijven. Zij konden noten lezen en ik niet. Das net zoiets als dat ik bij jou in huis kom wonen en na 3 maanden even je huis anders ga inrichten omdat ik vindt dat ik een betere smaak heb”. Patrick geeft aan weinig geduld te hebben bullshit, en het eigenlijk wel grappig vind dat er nu weer mensen van vroeger met hem werken en nu zijn drive wel lijken te begrijpen. Patrick geeft als voorbeeld de relatie met Boudewijn: “Boudewijn en ik zijn ook 2 totaal verschillende mensen. Vroeger kon dat wel een botsen omdat ik 10 meter vooruit loop en Boudewijn 10 meter achter. Inmiddels hebben we wel door dat beide kanten z’n voordelen heeft. Mijn drive omdat ik dingen voor elkaar krijg, en Boudewijn om even stap terug te doen en alles even rustig te overzien”.