Ik verwachtte dan ook een soort metalcore; dat in eerste instantie ook werd bevestigd toe ik naar videoclips keek van het eerste album uit 2019 waarin ik vooral hardcore-fans met windmill en karate-achtige bewegingen in de pit voorbij zag komen. Niet helemaal mijn smaak, dus ik ging er vanuit op het nieuwe album dan ook dezelfde metalcore te verwachten.

Maar niets is minder waar! Het album heeft meer een thrash-vibe met crossover-invloeden. Als ik het zou moeten omschrijven zou ik Enforced het bastaard-kind van Slayer en Power Trip noemen. Met name de galopperende riffs van gitaristen Will Wagstaff en Zach Monahan doen geregeld aan Slayer denken (luister maar eens naar het nummer ‘Curtain Fire’ en de riff van ‘Malignance’) en zanger Knox Colby zorgt met name voor het (crossover) Power Trip-gevoel.

Als een echte thrash-granaat donderen de nummers met een sneltreinvaart uit je speakers; de productie en mix door respectievelijk Bob Quirk (Iron Reagan) en Arthur Rizk (Power Trip) zijn moddervet en laten de riffs lekker strak doorkomen. Drummer Alex Bishop en bassist Ethan Gensurowsky hebben geen enkele moeite om een solide basis te leggen voor dit strakke en snelle tempo. De prachtige hoes getekend door Joe Petagono (o.a. Motörhead), maakt het plaatje compleet.

Gezien de vacature bij Power Trip op zang (R.I.P. Riley Gale 24 augustus 2020), is het niet