In 2018 werd het titelloze debuutalbum uitgebracht en deze plaat (met invloeden van Iron Maiden en Jag Panzer) werd in de media goed ontvangen. Na iets meer dan 2 jaar ligt nu dan de opvolger voor; ‘Empires in the Sun’. Na het intro schiet de band gelijk uit de startblokken met het snelle ‘Exquisite’. Wat opvalt is dat de nummers qua structuur en sound een perfecte opvolger van het debuutalbum zijn: helder geluid, mooie twinsolos van Dario en Tom en de prachtige uithalen van David (die dezelfde passie in zijn vocalen weet te leggen als Bruce Dickinson). De muziek kent ook zeker raakvlakken met Iron Maiden, maar dan toch net iets feller en sneller.

De nummers zijn veelal up-tempo met refreinen die uitnodigen tot meebrullen (‘Where do we go’, ‘Old generation’ en ‘Itching and aching’), maar voor de nodige afwisseling staan er ook wat mid-tempo songs op het album (Powder and arms II en Winterfall). Op het vorige album werd afgesloten met het lange ‘Four by number, four by Fate’ (15:27 minuten). Op dit album wordt het nummer ‘1302’ in drie delen (als afzonderlijke nummers) gebracht, gezamenlijk ook goed voor 18:26 minuten. In het eerste en derde deel ‘The minstrel part I en II’ is als gastzanger Arjen Lucassen (Ayreon) te horen. In het tweede deel ‘The golden Shadow’ is de zanger van Evil Invaders (Joe van Audenhove) ook als gastzanger te bewonderen.