Na het intro, in de vorm van “Not Guilty?” trapt de band af met “Blinded By Confidence”. Wat we voorgeschoteld krijgen is stevige thrash, voorzien van melodieuze en catchy elementen zonder dat de songs hun groove en agressiviteit verliezen. “I Am Your God” is vervolgens een wat sneller nummer, waarbij ik qua zang zo nu en dan aan Kreator moet denken. Ook het titelnummer “Bad Men Do What Good Men Dream” is voorzien van de nodige melodie. “Lullaby For The Weak” is opnieuw een uptempo nummer, voorzien van felle riffs, krachtig drumwerk en agressieve zangpartijen van Zeno Pfister. “You Don’t Know” doet me vervolgens een beetje aan In Flames denken. Ook de rest van de songs op het album zijn voorzien van de nodige Gothenburg invloeden, gemixt met de nodige thrash. Luister bijvoorbeeld maar eens naar het donkere “Scream And Shout”, of het felle “For Better Or Worse”. Ook het uptempo “Two Days A Week” en het krachtige “Get Out Of My Life” mogen er zijn. Het voorlaatste “All My Lies” bevat dan weer melodieus gitaarwerk en krachtige zangpartijen, waarna het album in stijl wordt afgesloten met het groovende “23”.

Al met al heeft 23rd Grade Of Evil met ‘Bad Man Do What Good Man Dream’ een prima album afgeleverd. Niet dat de songs allemaal even origineel zijn, maar dat neemt niet weg dat het album lekker weg luistert. Het enige minpuntje is echter dat de nummers na een tijdje wel wat op elkaar gaan lijken. Net als het debuut werd het nieuwe album opgenomen, gemixt en