Accept - Too Mean to Die | CD
Erik van Dijk | 23 januari 2021
De Duitse heavy metal band Accept maakte furore in de jaren 80 met albums als ‘Breaker’, ‘Restless and Wild’ en ‘Balls to the Wall’ en wist daarmee als één van de weinige bands van het Europese vasteland de hegemonie van de heavy metal bands van het voormalig Verenigd Koninkrijk te pareren. Ook na het vertrek van vocalist Udo Dirkschneider wist de band toch steeds kwalitatieve heavy metal albums te brengen. Op 29 januari brengt Accept een nieuw hoofdstuk, ‘Too Mean to Die’ verschijnt op die datum via Nuclear Blast Records.
Het is niet alleen Dirkschneider die de band verlaten heeft, tegenwoordig is gitarist Wolf Hoffmann het enige originele lid. Drummer Christopher Williams en gitarist Uwe Lulis zijn sinds 2015 present, waar het voor bassist Martin Motnik en derde gitarist Philip Shouse het eerste Accept album wordt. De achilleshiel van heavy metal bands uit de jaren 80 is de vocalist, zanger Mark Tornillo is inmiddels alweer een jaar of elf de man die de vocalen voor zijn rekening neemt en dit tevens niet onverdienstelijk doet.
‘Too Mean to Die’ is een album dat aansluit op de voorgangers ‘Blind Rage’ en ‘The Rise of Chaos’ en gewoon weer een lekker potje heavy metal brengt. Muzikaal staat het als een huis en hoewel Mark Tornillo een veel betere zanger is als Dirkschneider horen we ook de rauwheid in de vocalen van laatstgenoemde terug op deze plaat. Het album opent met het nummer ‘Zombie Apocalypse’, een nummer dat wat moeizaam op gang komt. Wanneer de gitaarriff uiteindelijk inzet worden we getrakteerd met een lekker snel heavy nummer, met lekkere rauwe vocalen en een sterke gitaarsolo. Het titelnummer ‘Too Mean to Die’ doet er qua tempo een schepje bovenop en het is drummer Christopher Williams die zich hier laat horen. Niks mis met de openers…
‘Overnight Sensation’ en ‘The Undertaker‘ zijn meer rockende nummers, zoals we die ook van Accept kennen. Met name ‘The Undertaker‘, overigens ook als single verschenen, is een
melodisch en ietwat theatraal nummer dat typerend is voor de band. Accept ramt lekker door met vermakelijke nummers als ‘Sucks to Be You’ en ‘Symphony of Pain’, nummers die naadloos is het oeuvre van de band passen. ‘The Best Is Yet to Come’ is de traditionele semi-ballad die niet ontbreken mag en waar Mark Tornillo zich laat horen. Met ‘How Do We Sleep’ en ‘Not My Problem’ gaat het tempo weer lekker omhoog en krijgen we nog een paar lekkere heavy nummers voorgeschoteld voordat Accept af sluit met het instrumentale ‘Samson and Delilah’. De drie gitaristen krijgen hier de kans zich te laten horen, maar de meerwaarde van het nummer ontgaat mij een beetje.
‘Too Mean to Die’ is een heerlijk Accept album geworden. Niets vernieuwend, maar dat is ook niet noodzakelijk. Het album klinkt herkenbaar en is exact dat wat je van deze band mag verwachten.
Tracklist
1. Zombie Apocalypse
2. Too Mean to Die
3. Overnight Sensation
4. No Ones Master
5. The Undertaker
6. Sucks to Be You
7. Symphony of Pain
8. The Best Is Yet to Come
9. How Do We Sleep
10. Not My Problem
11. Samson and Delilah
Rating: 80/100
Uitgever: Nuclear Blast Records
Website: Accept