Als we de eerste twee subjes uitschrijven komen we meteen uit bij atmosferische black metal. Het derde subje is een snufje (Schotse) folk, die vooral in de eerste twee nummers duidelijk naar voren komt. Ik denk dat dit dan ook de definitie is van Saor, want ondanks de grote stortvloed van releases in dit hoekje is het wel een band met een eigen gezicht. Iedereen kan tegenwoordig op zolder zo`n plaat opnemen, maar Saor is wel kwalitatief bovengemiddeld.

Met drie lange nummers en een kortere instrumentale afsluiter wordt een muzikaal landschap geschetst waarbij ik meteen het gevoel krijg door de Highlands te dwalen. En dat is denk ik ook precies wat het doel is van deze plaat, je trots laten voelen op de Schotse natuur. De medewerking van Neige (o.a. Alcest) in het eerste nummer draagt ook zeker bij aan de sfeer en het feit dat hij meedoet wil ook wel aangeven dat we hier niet met een koekenbakker te maken hebben. Beste nummer van de plaat is voor mij ‘Brȍn’, waarbij je ook duidelijk Drudkh terug hoort. Aanrader voor de liefhebbers van dit genre, voor mensen die er niet mee bekend zijn een mooie kennismaking.