Veel meer dan alleen een bandcamp en wat losse links van uitgebrachte nummers valt er niet te vinden. Daaruit blijkt dat we te maken hebben met Ő op söngur, die we kennen uit Nađra. Verder nog tweemaal een S op de gitaren en de ritmesectie bestaat uit A op bass en H op drums. Het is makkelijk zoeken op metal-archives, dus verdenk ik H. als Helgi en dus de drummer van Misđyrming, Nađra en Carpe Noctem. Stilistisch kun je het dus ook niet geheel verbazend in die hoek zoeken. Ik vraag mezelf bij de eerste luisterbeurt de hele tijd af naar welke van die 12 inteelt IJslandse black bands ik aan het luisteren ben. Maar naarmate er meerdere luisterbeurten volgen, kom ik toch tot de conclusie dat er net een andere insteek gebruikt wordt. 

Het gaspedaal gaat iets minder vaak volledig in, en er lijkt wat meer emotie in de nummers te liggen. Voor zover je daar over kan spreken natuurlijk, maar het geheel lijkt af en toe toch iets meer richting de “post” rock/metal hoek te schurken. En dat is voor de afwisseling binnen de IJslandse scene helemaal niet gek. Persoonlijk pakt afsluiter ‘Dansar saurs og saurlífis’ mij het meest. Aanrader voor de liefhebbers van de IJslandse sound, want kwaliteit wordt er zeker geleverd en belangrijker: met een eigen smoel binnen deze niche.