De progressie die de band maakte is terug te horen in de muziek, met ieder stapje die de band maakt wordt de muziek professioneler en worden de composities sterker. Klonk de melodische doom / death van het eerste album wat eenvoudig, op deze nieuwe plaat wordt direct duidelijk dat de band ook ten opzichte van het laatste album nieuwe stappen heeft gezet. Meest opvallend is de vocale inbreng van Raimund Ennenga, die behalve zijn brute vocalen ook sterke clean vocals weet te brengen, maar ook muzikaal is duidelijk vooruitgang geboekt.

Power drums openen het titelnummer ‘Black Frost’, de melodramatische vocalen bezorgen even de rillingen en de afwisseling naar de grunt gaat soepel en overtuigt. Het doom gevoel is prominent aanwezig met daarnaast een wat bombastisch gehalte, het geheel maakt het nummer tot een heerlijk afwisselende track. Luisterend naar het restant van het album, kom ik al snel tot de conclusie dat Nailed to Obscurity niet heeft stilgestaan. Behalve de sterke vocalen zijn ook de composities ijzersterk en overtuigend. Doomdeath van een andere klasse, nummers als ‘The Aberrant Host’, ‘Feardom’, ‘Cipher’ en eigenlijk alle nummers na de opener staan garant voor kwaliteit. Doomdeath pur sang en een bijzonder sterk album.