|
Transcending Obscurity
Website:
Heads for the Dead
|
In 2018 was daar ineens helemaal
uit het niets Heads for the Dead. Het geesteskind van
Jonny Pettersson (God Forsaken, Bezerker Legion, en zo veel
meer) en Ralf Hauber (Revel in Flesh). Een internationaal
project dus met een zeer verrassende debuut plaat ‘Serpent’s
Curse’. Ik moet je zeggen dat ik het een meer dan aangenaam
debuut vond. Eindelijk eens een death metal band die het
eens wat anders aanpakte, een frisse wind. Zowel muzikaal
als qua thema. En dat is best lastig in dit aardig vast
gerotte genre vol puristen. Ik keek dan ook uit naar het
vervolg van deze heren, en die is er dan nu; ‘Into the Red’.
Het eerste wat opvalt is natuurlijk de aanwezigheid van onze
eigen Ed Warby (Gorefest / Hails of Bullets). Hij is samen
met Tobias Gustavsson (Vomitory) toch wel mijn meest
favoriete drummer binnen dit genre, dus er kan wat mij
betreft al weinig meer verkeerd gaan. Een waar sterren-ensemble
van death metal helden heeft zich bijeen geschraapt om een
passend vervolg te geven aan het debuut album.
En geloof me, dat is er gekomen. Vanaf het eerste nummer,
‘Into The Red’, is het meteen vol gas. Dit nummer hadden we
al kunnen beluisteren omdat het de eerste single was, maar
wat een lekker ranzige track is dit toch. Alles wordt direct
uit de kast gehaald. Smerige riffs, blastbeats en super
ranzige vocalen van mr. Hauber. In tegenstelling tot bij
zijn broodmeester Revel in Flesh heeft Ralf hier echt alle
vrijheid en dat laat hij op de hele plaat horen. De man
beschikt over zoveel verschillende soorten grunts (laag,
hoog, pig squeals) en gaat dan ook echt helemaal los. Het is
ook precies wat deze plaat kan gebruiken, variatie. Het
daaropvolgende ‘The Coffin Scatcher’ is weer veel meer old
school death metal met een heerlijke punk vibe en bij ‘At
The Dead Of Night’ komen zelfs strijkers voorbij. De
afwisseling tussen de nummers geeft echt veel luisterplezier.
Heads For The Dead weet eigenlijk bij elk nummer op een
andere manier te prikkelen. Alsof je steeds een andere
horror film opzet.
Horror is misschien ook wel het sleutel woord van deze band.
De liefde voor ranzige zieke old school horror films druipt
overal vanaf. Van de zang, sound, nummer opbouw, samples,
alles is creepy, weird en smerig. De composities zijn echt
heel knap uitgedacht en je hoort aan alles dat hier veel
tijd in is gestoken. De productie is tevens heel erg goed,
kraakhelder maar niet over geproduceerd. Elk instrument komt
prima tot zijn recht.
Wat ik ook echt een pluspunt vind is de artwork. Ze hebben
niet gekozen voor het reguliere death metal artwork maar
meer de stijl gekozen van de oude Italiaanse horror films.
Veel simpeler getekend maar heel goed passend bij deze
muziek. Echt heel sfeervol. Je moet absoluut even hun
merchandise bekijken en de verschillende uitgaven van dit
album. Daar wordt een verzamelaar zeer zeker warm van. Als
verrassing hebben de heren ook nog ‘Transilvanian Hunger’
van Dark Throne op de plaat gezet wat heerlijk past tussen
al deze ranzigheid.
Ik ben meer dan gecharmeerd van deze plaat, en deze band in
het bijzonder. Het is jammer dat het een project betreft
want de kans op een degelijke tour zal er waarschijnlijk
niet inzitten. En dat is jammer is, want deze band verdient
een podium, met bijbehorende horror show. Een soort death
metal versie van Alice Cooper zien ik zo voor me. Ga dit
luisteren! (Remco Kreft)
90/100
Tracklist:
01. Into the Red
02. The Coffin Scratcher
03. At the Dead of Night
04. Horror Injection
05. The Seance
06. Night Ripping Terror
07. The Midnight Resistance
08. Multi Morbid Maniac
09. The Revenant
10. The Prophecy Fulfilled
11. Transilvanian Hunger
12. Creatures of the Monolith |
